Blindur og veruleikafyrtur maður sem ráðherra.

Greinilegt er að ríkisstjórn Katrínu Jakobsdóttur með blindan fjármálaráðherrann Bjarna Benidiktsson í forsvari til að liðka fyrir kjaraviðræðum eru á slíku bleiku skýi að einsdæmi er í veröld allri. Heldur Bjarni Benidiktsson virkilega að sjálftaka alþingismanna og ráðherra við launahækkunum strax að loknum kosningum 2016 myndi ekki hafa neinar afleiðingar. Eru ráðamenn landsins slík börn að þeir haldi að allur almenningur sé svo heimskir að þeir sætti sig við 6000 kr. launahækkanir á meðan Elítan hækki um miljónir á mánuði samanber í fjármálageiranum í eigu ríkisins nú nýverið. Maður spyr sig bara er ekki í lagi með alþingismenn og konur, heldur þetta fólk að það geti níðst á hinum almenna borgara endalaust. Það er löngu komið langt fram yfir þolmörk hins almenna Íslendinga. Almenningur hafnar stefnumótun EB sem Íslenskir alþingismenn virðast hafa tileinkað sér, það er ELÍTA OG UNDIRSÁTAR. Þetta er liðin tíð.

Íslenska þjóðfylkingin styður baráttu hinna vinnandi stétta í landinu. Það er komin tími til að ráðamenn þjóðarinnar átti stig á því nútíma þrælahald á ekki upp á pallborðið á Íslandi.

Misstu alþingismenn og ráðherrar sjónar á jöfnuði í eigin græðgistöku launa, eða er þetta EB stefnan, á fullri ferð um Elítu og undirsáta.

Manni bregður í brún þegar ríkisstjórn landsins undir stjórn Katrínar Jakobsdóttur forsætisráðherra stígur ekki niður fæti í valdníðslu Bjarna Benidiktssonar fjármálaráðherra, er hann í oflæti sínu bauð lálauna fólki 6000kr launahækkun til þriggja ára, fólkinu sem endurreisti þjóðarhag, með því að taka á sig launaskerðingu af sínum sultar launum eftir síðasta hrun. Athugasemdarlaust tók yfirstéttin, alþingismenn og ráðherrar til sín athugasemdarlaust, hundriði þúsunda á einu bretti. Yfirbreiðsla ríkisstjórnar og alþingis var einungis sýndarmennska og yfirklór fyrir sjálftökunni. Ríkisstjórn landsins finnst það ekki athugunarvert að vera á hátt í 8 földum launum ræstingafólks sem hefur starfað við sína vinnu í 5 ár eða annarra verkamanna sem þurfa að vinna myrkanna á milli til að ná endum saman.
Nú er sá tími komin að almenningur í landinu er komin með upp í kok af þessu sjálftöku fólki sem á og er í vinnu hjá fólkinu í landinu. Það var þess vegna sárt að verða vitni að því hversu fámennur hópur safnaðist fyrir framan alþingishúsið til að mótmæla bágum kjörum þeirra sem minnst mega sín og þeirra sem nú eru að hefja sína réttlætisherferð til jöfnunnar á launum og þess að geta búið á þessu landi mannsæmandi lífi. Íslendingar þurfa að gera sér grein fyrir því að hér er ekki einungis barátta þessara stéttafélaga til réttlætis fyrir lítinn hóp vinnandi stéttar, þetta er barátta allra þeirra sem hér búa hvort þeir teljist til lálaunastétta, millistétta, opinberra starfsmanna og svo framvegis, gagnvart sjálftökuliðinu sem hér vill drottna yfir, og notar þig sem þræl eða ambátt. Þetta flokkast undir nútíma þrælahald og þarf að koma í veg fyrir með samstöðu.
Íslenska þjóðfylkingin styður baráttu þeirra sem lögðu allt sitt að mörkum svo endur reisa mátti þessa þjóð eftir síðasta hrun. Orsakavaldar þess voru þeir sem þjóðinni stjórnuðu en ekki almenningur í landinu. Lifið heil og stöndum saman gegn ELÍTU OG UNDIRSÁTUM, stjórnunarháttum ríkisstjórnarinnar, þeirra er ábyrgðin.
Guðmundur Karl Þorleifsson formaður Íslensku þjóðfylkingarinnar.

Nú er komið að ögurstund hvað varðar sjálfstæði Íslendinga.

Á næstunni verður lagt fram frumvarp til laga að taka upp lög frá EB um innleiðingu orkupakka 3. Það hefur verið ljóst lengi að Guðlaugur Þór utanríkisráðherra og Sigríður Andersen dómsmálaráðherra ásamt fleirum innan Sjálfstæðisflokksins að þau munu samþykkja þennan gjörning. Spurningin er um restina af ríkisstjórninni, hver þeirra stefna sé og hvort ríkisstjórn landsins sem og alþingismenn, séu tilbúin að fara á sveig við stjórnaskrá landsins eins og hún sé einskinsvert plagg. Hér er augljóst að það er verið að afsala ráðstöfunarrétti til EB, sem brýtur í bága við Íslensku stjórnaskránna.
Hvað mun þessi afsalsgjörningur stjórnar leiða yfir þjóðina, ættum við að staldra við og kynna okkur hvað hefur gerst hjá nágrönnum okkar Norðmönnum. Jú síðan þetta var innleitt hjá Norðmönnum hefur raforkuverð hækkað um 216%, þar af á síðasta ári um 83,2%. Eru Íslendingar tilbúnir til að afsala sér auðlindum landsins, greiða hærra orkuverð og verða nýlenduþrælar EB veldisins. Hvert stefna ráðamenn þjóðarinnar með þessu, þegar aumingjatal þeirra er slíkt að ekki sé hægt að greiða mannsæmandi laun í landinu, bjóða hækkun upp á rúmar 6000kr sem ekki yrðu komnar til fullra framkvæmda fyrr en að þremur árum liðnum. Ætlast sömu valdhafar til að þeir sem ekki hafi nægjanleg laun til framfærslu, að þeir geti borið orkuverðshækkanir upp á 215%, og þá er ekki með talið þær 51,3% hækkanir sem til þyrfti til að geta fætt raforkuna í gegnum sæstreng til Evrópu.
Við í Íslensku þjóðfylkingunni höfnum slíku ráðabruggi, það er tími til komin að alþingismenn fari að vinna fyrir þjóðina, en hætti í gæluverkefnum nýlenduherra kúgara og EB veldisins.

Guðmundur Karl Þorleifsson formaður Íslensku þjóðfylkingarinnar.

Íslenska þjóðfylkigin styður kjarabaráttu stéttafélaga.

Það er greinilegt að ríkisstjórn landsins er ekki að skilja hvað þeir eru búnir að vera ábirgðalausir í sinni nálgun um leiðréttingu kjara, gagnvart verkafólki í landinu. Greinilegt er að Bjarni Ben hefur ekki hugsað út í þau orð stofnfélaga Sjálfstæðisflokksins „ stétt með stétt“ þegar hann lagði til að taka á móti kjarabótum handa yfirstétt landsins upp á hundruða þúsunda á mánuði er vill leiðrétta smánarlaun verkafólks upp á nokkra þúsundkalla, sem þó á ekki að taka gildi fyrr en á nokkrum árum. Það er tilgangslaust fyrir alþíðu landsins að taka á móti slíku, því það gerir ekkert fyrir það, það lifir ekki af þeim tekjum eftir sem áður.
Það er nauðsynlegt að endurforrita alþingismenn og ráðherra sem koma með slíkar tillögur, það er á þeirra ábyrgð hvernig staðan er í dag. Hefðu þeir komið í veg fyrir gengdalausar hækkanir til handa útvöldum ríkisstarfsmönnum og ráðamönnum þjóðarinnar, svo ekki sé talað um fjármálastarfsemina í landinu, væri þjóðin ekki í þessum átökum í dag. Það liggur nefnilega ekki upp á verkalýðshreyfinguna og Vinnuveitendasamband Íslands að leysa þetta mál, það er og verður á borði ríkisstjórnar Íslands, ellegar verða óraunhæfar hækkanir launa sem leiða til verðbólguskots.
Íslenska þjóðfylkingin leggur til að ríkistjórnin axli ábyrgð í þessu máli, hækki þegar í stað persónuafslátt þannig að þeir sem ekki hafa til hnífs og skeiðar greiði ekki skatta. Það eru nægir fjármunir til að koma veglega til móts við aðila vinnumarkaðarins án þess að hér fari allt á hvolf.

Guðmundur Karl Þorleifsson formaður Íslensku þjóðfylkingarinnar.

Er stefna ríkisstjórnar Katrínu Jakobsdóttur að leggja landbúnað í rúst og þar með landsbyggðina.

Það er greinilegt að hörð stefna Sjálfsæðisflokks innan ríkisstjórnar, þar sem ráðherrar auðvaldsins sjá ekki fyrir í að koma landinu inn í EB. Þetta má sjá af stefnu utanríkisráðherra Guðlaugs Þórs afsalsbaktjaldamakk með Norðmönnum og nú af hendi Kristjáns Júlíussonar Sjávar- og landbúnaðarráðherra, í að leggja niður landbúnað. Þetta gerir hann augljóslega með samþykki Sjálfstæðisflokksins, þrátt fyrir viðvaranir frá landbúnaðarráðuneytinu, mótmælum kúabænda, sauðfjárbænda, svínaræktenda, alifuglaræktenda, garðyrkjubænda og fleiri hagsmunaaðila í landbúnaði. Ekki má gleyma fjölda fræðimanna og skal þar nefna Karls G Kristinssonar prófessor í sýkla- og veirufræði Landspítala, Lance B. Price, bandarískur örverufræðingur og prófessor svo einhverjir séu nefndir. Þessu ætlar ráðherra Kristján Júlíusson, að troða ofan í kok á landsmönnum, án þess að gera ásættanlegar greiningar hvað varðar fæðuöryggi þjóðarinnar þegar hann er búin að eyða landsbyggðinni, en það mun verða staðreynd nái þessi áform fram að ganga.
Maður hryllir við að vinstri ( Viðreisnar ) armur Sjálfstæðisflokksins skuli geta komið fram með þessum hætti átölulaust af flokksfélögum. Það mætti halda að sannir sjálfstæðismenn innan flokksins séu allir geldir og áhugalausir um land og þjóð. Hvar er gamli baráttuandinn „ stétt með stétt“
Íslenska þjóðfylkingin er algjörlega á móti þeim tilraunum sem ofangreindir ráðherrar stunda, það er að neyða þjóðina inn í EB samstarfið. Það mætti halda að Soros hafi náð tangarhaldi á þeim eða greiði þeim undir borðið. Ég vona að svo sé ekki, að hér sé einungis um elliglöp að ræða eða í besta falli hugsunar gengisfall. Það þarf þá bara að endurforrita þessa menn.
Íslenska þjóðfylkingin hvetur alla þjóðholla Íslendinga að standa vörð um grunn atvinnuvegi þjóðarinnar. Við sjáum nú að vá stendur fyrir dyrum hvað varðar ferðamanna iðnað og getur hann horfið á svip stundu. Á hann er ekki treystandi, þó góður sé og skal ekki dregið úr þeim ávinningi er hann hjálpaði okkur upp úr hruninu. Íslendingar þurfa að endurskoða aðkomu okkar innan EES samstarfsins, það má aldrei vera að ráðherrar geti afsalað þjóðarrétti til annarra ríkja eða ríkjasambanda í skjóli nætur
Guðmundur Karl Þorleifsson.
https://www.mbl.is/frettir/innlent/2019/02/21/hagsmuna_lands_ekki_gaett/

Er utanríkisráðherra meðsekur í að afsala völdum til EB

Hvað er Utanríkisráðherra landsins að bauka, er þetta með vitund og vilja ríkistjórnarinnar og svo ekki sé talað um Sjálfstæðisflokksins. Hér er á ferðinni brot á stjórnaskránni þar sem ráðamenn þjóðarinnar virðast fara frjálslega með sínar valdheimildir. Er Utanríkisráðherra í einhverjum einkabissness með fjöregg þjóðar og stjórnvald landsins.
Íslenska þjóðfylkingin hafnar öllum tilburðum í þá veru að innleiða landið inn í EB hvort það sé gert með klækjabrögðum eða ei. Spurning hvort forsætisráðherra þurfi ekki að kalla saman ríkisráðsfund, það hefur verið gert af minna tilefni.
https://steigan.no/2019/02/solberg-ber-om-meldeplikt-til-eu/?fbclid=IwAR1wabfcmDZ5K4JtGBeHfyZT-RRnnJH2MMu1EhPIfgZHaGvSZf4N3A1hDDI
EFTA-landene Norge, Island og Liechtenstein kaster seg inn i EUs interne debatt om et uhyre omstridt lovforslag: At kommuner og Stortinget må melde fra til EU om utkast til nye regler senest tre måneder før vedtak. Så kan EU eller ESA stoppe norske, politiske vedtak før de er fattet.

Dette skriver ABC Nyheter som fortsetter:

I et notat 15. februar går EFTA-landene Norge, Island og Liechtenstein ikke bare med på en slik endring.
Solberg-regjeringen og dens kolleger i de to andre landene oppfordrer EU til å gjøre det de kan for å innføre en slik meldeplikt.

De mener at forhånds-meldeplikten er viktig av hensyn til vekst, sysselsetting og forbrukere.
Under en høring i april 2017 uttrykte LO derimot sterk bekymring:
«LO er sterkt bekymret for at dette vil innebære en utilbørlig inngripen i nasjonale lovgivningsprosesser.»
LO oppfordrer departementet til å vurdere om forslaget innebærer en uproporsjonal innblanding i nasjonal lovgivning.
«Det er betenkelig at Kommisjonen/ESA skal kunne gi bindende vurderinger av forslag til nasjonale lover og reguleringer, før de er vedtatt i Stortinget.», skrev LO.

I januar 2019 skrev 160 europeiske organisasjoner et åpent brev til EU-kommisjonen der de sterkt advarer mot å innføre en slik meldeplikt. De skriver at dette vedtaket på «en alvorlig måte vil skade lokalt sjølstyre og være en trussel mot det lokale demokratiet.»

Solbergregjeringa sier derimot at den hilser kommisjonens vedtak velkommen og altså vil gjøre sitt ytterste for at den skal gjelde for Norge. Stadig mer av kontrollen over det norske samfunnet flyttes altså over til det ikke-valgte byråkratiet i Brussel.

Hva sier de andre partiene på Stortinget? Hva sier Arbeiderpartiet som gjerne er mer katolsk enn paven når det gjelder å legge landet inn under EUs kontroll?

Ætla Íslendingar að selja sálu sína?

Nú er svo komið að áróðursvélar þeirra sem vilja selja landið til ESB,
eru komnar á þvílíkt skrið, að það setur þeim engin mörk. Eftir
jarðakaupa umræðuna er komin á fljúgandi ferð heilaþvottur fyrir því að
Íslendingar afsali sér yfirráðum yfir orkuauðlindum, orkuframleiðslu og
orkusölumálum til ESB með innleiðingu þriðja pakka orkumálatilskipunnar
ESB. Hér er á ferð hreint afsal á fullveldi þjóðarinnar og er með
eindæmum að einhver skuli leggja þessu lið, hvað þá að æðstu ráðamenn
þjóðarinnar sem eiga að gæta hagsmuna þjóðarinnar, standi í farabroddi.
Til að leggja enn fremur áherslu á málið er kölluð til fyrrverandi
ráðherra úr stjórn Jóhönnu Sigurðardóttur og Steingríms J. Sigurðssonar
sem vildu troða upp á okkur icesave skuldbindingum, en hér er á
ferðinni Ragna Árnadóttir sem er og hefur verið hvatamaður fyrir
inngöngu í ESB og innlimun landsins undir Evrópusambandið. Þetta kom en
og aftur fram á fundi sem haldin var um þessi mál, þar sem hún var einn
af talsmönnum þess að samþykkja orkupakkann.

Núna skal troða þessu enn fastar ofan í kok á Íslendingum, þar sem
kallaður er til Marie Eriksen Söreide utanríkisráðherra Noregs, sem eru
með allt niður um sig í þessum orkumálum, enda búnir að selja sálu sína
til ESB og hafa allt aðra hagsmuni en við Íslendingar í þessum geira.
Ætli Norðmenn séu henni sammála nú þegar orkuverð í Noregi hefur hækkað
um 50% á stuttum tíma í sumar og þar er orðið eitt dýrasta verð á
raforku í Evrópu. Ætli Norðmenn og Sádar myndu taka það í mál að selja
olíuauðlindir sínar til ESB, það er sambærilegt og farið er fram á að
gert sé hér gagnvart Íslendingum. Nei! er svarið. Íslenska
þjóðfylkingin hafnar öllum tilraunum sem eru unnar að því markmiði að
afsala gæðum íslenskra auðlinda og réttindum til annarra stjórnvalda,
þar með talið til ESB.
Íslenska þjóðfylkingin hafnar innleiðingu þriðja pakka orkumála ESB, og
þar með afsali á auðlindum þjóðarinnar. Nú er tími til að standa saman
og láta í sér heyra, það gerum við ekki eftirá, þá verður það of seint í
rassinn gripið.

Eru stjórnmálayfirlýsingar hunsaðar kom þær ekki frá rétttrúnaðarflokkum.

Íslenska þjóðfylkingin sendi út stjórnmálayfirlýsing á alla fréttamiðla er varðaði jarðakaup erlendra einstaklinga og félaga, einungis tveir fréttamiðlar treystu sér til að birta hana, það er Skinna.is og DV. Er rétttrúnaðurinn orðin slíkur að ekki megi koma til skila skoðanayfirlýsingu komi hún ekki frá réttum aðilum. Hér læt ég fylgja fréttatilkynningu þá er kom frá Íslensku þjóðfylkingunni.
„ „Stjórn Íslensku þjóðfylkingarinnar lýsir miklum áhyggjum af takmarkalausum jarðakaupum erlendra auðkýfinga og erlendra félaga á Íslandi með vísan í samninginn um Evrópska efnahagssvæðið (EES). Í öllum Evrópuríkjum eru settar skorður við kaupum útlendinga á jörðum. Óskiljanlegur með öllu er sá sofandaháttur sem fjórflokkurinn, lýðskrumsflokkarnir á Alþingi, hafa sýnt í þessu máli og öðrum sem snúa að samningnum um Evrópska efnahagssvæðið. Tafarlaust verði efnt til þjóðaratkvæðagreiðslu um veru okkar í EES,“
segir í tilkynningu frá Íslensku þjóðfylkingunni.
Í henni er greint frá því að takmarka verði eignarhald útlendinga með skilyrðum og að EES-samningum verði sagt upp:
„Það skal áréttað að stefna Íslensku þjóðfylkingarinnar er að EES verði sagt upp og farið í tvíhliðaviðræður við Evrópusambandið um fríverslunarsamning. Takmarka verður eignarhald útlendinga, með skilyrðum og að erlendum félögum verði bannað að eiga landareignir á Íslandi. Við getum tekið upp áþekk lög og gilda í og Noregi. Í fyrsta lagi eiga íslenskir bændur ekki að vera leiguliðar hjá erlendum landeigendum í eigin landi. Ef erlendir auðmenn vilja eignast land á Íslandi á að setja lög um að þeir þurfi að eiga hér fasta búsetu og þar af leiðandi greiða sitt til samfélagsins, en ekki gera þeim kleift að mergsjúga bændur og búalið. Það er komið nóg af nýlendustefnu auðmanna sem mergsogið hafa almúgann hér á landi.“

Hrein stefna Íslensku þjóðfylkingarinnar
â€žÍ öðru lagi er Íslenska þjóðfylkingin með hreina stefnu í þessum málum. Lögbýli skulu vera í eigu Íslendinga. Vilji maður af erlendu bergi brotinn, eignast lögbýli, skal hann fyrst gerast íslenskur ríkisborgari. Þar með kemur hann til með að greiða skatta og skyldur til samfélagsins eins og lög gera ráð fyrir.
Eingöngu verði heimilt fyrir erlenda ríkisborgara að eiga stök hús í þéttbýli eða á skipulögðum sumarbústaðasvæðum, enda greiði þeir gjöld af þeim. Ekki verði heimilt fyrir erlenda ríkisborgara að eiga eða safna saman fjölda húseigna til atvinnustafsemi nema að rekstur sé undir íslenskri fyrirtækjaskráningu og af þeirri starfsemi séu greidd eðlileg gjöld eins og um slíka starfsemi gilda. Heimilt verði fyrir sveitafélög að leggja á áætlaðar greiðslur ( hlutfallsútsvar til að standa undir kostnaði sem ekki er innifalinn í fasteignagjöldum ) á íbúðir sem leigðar eru út, sé viðkomandi leigjandi ekki skattskyldur á Íslandi. Sveitarfélög og íslenska ríkið skal í öllum tilfellum eiga forkaupsrétt af jörðum á Íslandi.“

Er nýtt kvóta ævintýri að heltaka þjóðina aftur.

Greinilegt er að nú er hafið nýtt „græðgisæfintýri“ hjá bændum, án þess að hagsmunir þjóðar séu hafðir að leiðarljósi, né heildar hagsmunir þeirra er vilja standa að landbúnaði. Nú skal selja landið til erlendra aðila án þess að stjórnvöld þori að taka á málum, enda mjög sennilega einhverjir á þingi sem berjast gegn þessháttar lagasetningu vegna skammtíma eiginhagsmuna. Stjórnvöld þurfa að stöðva þessa þróun strax með bráðabyrðalögum, eða kalla saman þing til lagasetninga á þessari öfugþróun í okkar samfélagi.
Nú fýkur landið ekki burt, það er selt í gróðra braski án nokkurra skilyrða að hálfu stjórnvalda. Aumingjaskapur stjórnvalda er með eindæmum í þessum málum, þrátt fyrir að þeim hafi verið gert grein fyrir afleiðingum allt frá 1974 er Jón frá Pálmholti varaði við þessu og aftur 1992 þegar Tómas Ingi Olrich varaði við þessari þróun. Hvað þarf mikið að ganga á til að stjórnmálamenn á Íslandi hysji upp um sig buxurnar. Taka þarf upp strax Norsku reglurnar, þær eru lámarks hröfur.

Er ætlunin að færa bændastéttina í erlent eignarhald.

Skil ekki hvernig skinsamir menn geta haldið því fram að það skipti ekki máli hvort landeigendur séu með Íslenska kennitölu eða ekki og hvort búsetuskilyrði á Íslandi sé grundvöllur til eignahalds lögbýla. Í fyrsta lagi þá greiða þeir sem ekki eru með lögheimili og kennitölu á Íslandi hvorki skatta né skyldur til samfélagsins af þeim tekjum er þeir hafa af landareignum sínum. Einungis greiða þeir fasteignagjöld, en sömu menn nota það óspart að telja allan þann kostnað, er þeir hafa af eignunum til frádráttar svo þeir geti lækkað skatta í skráðu heimalandi. Hér er komin mismunun gagnvart Íslendingu sem hér búa, eða er það meiningin að Íslendingar þurfi að færa lögheimili sitt til að geta verið samkeppnishæfir sem bændur á Íslandi, hvert stefnum við? Við það gætu bændur fengið alskins styrki og fyrirgreiðslur í því landi sem þeir eru með lögheimili, lægri skattbyrði og svo framvegis. Er það virkilega stefna Íslenskra ráðamanna að þurrka út bændur með Íslenskan ríkisborgararétt, eða að gera Íslenska bændur að leiguliðum erlendra auðmanna?
Nú er tími til að skokka þessa vitleysu upp, Íslenska þjóðfylkingin er með skýra stefnu í þessum málaflokki sem og öðrum. Við leggjum til að farið verði eftir Norskum lögum í megin dráttum. Ef það samrýmist ekki EES reglugerð, þá er ekkert annað í stöðunni en að segja skilið við það samband og gera tvíhliða samning við EB sem og aðrar þjóðir. Það kemur ekki til greina að missa allt niður um sig, til þess eins, að þóknast samböndum er setja samfélag okkar í rúst og læðist bakdyra megin inn í samfélagið, til eyðileggingar og yfirtöku landsins. Þar má telja, orkumál, vatnsnýtingarmál og svo framvegis. Eini flokkurinn sem er tilbúinn að standa í lappirnar gegn þessari þróun, er Íslenska þjóðfylkingin. Nú skorum við á almenning að fylgjast með þeirri lagasetningu, sem rætt er um að setja á haustdögum. Alþingi þarf aðhald svo þeir klúðri ekki þeirri lagasetningu.