Nú er ljóst að það á að kýla orkupakka 3 í gegn og því nauðsyn að setja hann í þjóðaratkvæði.

Í lofræðisskrifum Elías Elíassonar og Svans Guðmundssonar í Morgunblaðinu í dag, hafa þeir látið blekkja sig með einhverju sem engin skilur.
Það hefur ekkert breyst með þennan gjörning. Ég vill benda á að þrátt fyrir allskonar fyrirvara af hálfu Breta gangvart ESB um fiskveiðar, þar sem heilu möppurnar eru í hillna vís, hefur það ekki veitt þeim neitt skjól og svo er um alla aðra fyrirvara sem þjóðir hafa gert í samskiptum við ESB. Því ættu fyrirvarar, af hálfu Íslendinga að gagnast eitthvað meira, ég segi nei! þeir eru ekki pappírsins virði.
Þá skal á það bent að menn eins og Björn Bjarnason hefur reynt að slá ryki í augu almennings með að vísa á eftirliststofnunina ACER, sem er á vegum ESB og á að vera álitsgjafi regluverka landa en er í dag áhrifalaus stofnun. En það kemur til með að breytast og eru í kerfislægu ferli innan ESB, þar sem við höfum engan aðgang að ákvörðunartöku, en verðum að taka við því sem þaðan kemur hvort okkur líkar það betur eða verr, svo ekki sé talað um er við höfum innleitt orkupakka 3 og síðan orkupakka 4, er við verðum skildug til að innleiða í framhaldi af þessari innleiðingu.
Það ríður nú við einteyming, er þessir og ég tala nú ekki um blekkingar viðtalið við Viðreisnarráðherra Sjálfstæðisflokksins Hr. Guðlaug Þór, er þeir telja að eftir undirritun þessa samnings og afhendingu valdsins yfir til ESB í gegnum ACER, þá verði Íslendingar með neitunarvald gagnvart sæstreng. Þvílíkur málflutningur, Íslendingar koma ekki til með að hafa neitt með það að gera og skora ég á þessa menn, sem og ráðherra að kynna sér orkupakka 4, sem þeir verða sjálfkrafa aðilar að með undirritun orkupakka 3. Þetta er megin ástæða þess að umræðan í Noregi er að segja sig úr EES samstarfinu fyrir árið 2025 er orðin svo hávær að varla verður séð að Norska ríkisstjórnin geti staðist annað en að ganga úr þessu ríkjasambandi og verður það þá sjálf dautt. Hvar standa Íslendingar þá? Væri ekki nær fyrir þingmenn að kynna sér hvað sé að gerast hjá hinum samstarfsríkjunum í EES samstarfinu og hvernig þeir komi til með að bregðast við, heldur en að taka áhættu á afsali á orkuauðlindum þjóðarinnar.
Við skulum gera okkur grein fyrir því að þegar er hafin aðgerðaráætlun í þá veru að tengja raforkukerfi landsins við væntanlegan streng, hvað sem ráðamenn og sérfræðingar reyna að ljúga í þjóðina. Stöndum saman og krefjumst þess að Forseti vor Guðni Th. Jóhannesson setji þennan gjörning í þjóðaratkvæðagreiðslu, þar sem ég er fullviss um að þjóðin mun hafna þessu.
Guðmundur Karl Þorleifsson. Formaður Íslensku þjóðfylkingarinnar. Rafiðnfræðingur, háspennu og láspennu réttindi, hefur starfað við rafiðnað um 50 ára skeið.