Meðan Úkraína heldur haus, fer lítið fyrir fögnuði í Kreml.

Ávarp Úkraínuforseta til G7 ríkjanna er hvatning og uppörvun til landsmanna, en á meðan er Pútín með skottið á milli lappanna með hjákátlegt væl, niðurlægður af mun fámennari her en hann hefur yfir að ráða. Fagnaðarhátíð Rússa niðurlægð svo vægt sé til orða tekið.
Reikna má með að baráttugleði Rússneska hersins muni minka, eftir niðurlæginguna fögnuður verður enginn hjá þeim í dag, eingöngu svekkelsi!, að hafa ekki geta náð neinum árangri í mjög sennilega mestu mistökum, er stjórnin í Kreml undir bakkabræðrunum Pútín og Lavrov hafa leitt þjóðina út í. Þeir eru ekki einungis að tapa stríðinu, heldur einnig almennings álitinu, sem búið var að byggja upp um heim allan. Tap þeirra er ekki síst siðferðislegur álitshnekkir, sem verður erfitt fyrir þá að vinna upp!
Vonandi verður þetta frumhlaup Rússa til þess að önnur svokölluð stórveldi hugsi sig tvisvar um, áður en þau leyfa sér að ráðast á nágrannaríki sín eða önnur ríki, vegna þess eins að þeim líki ekki við ráðamenn eða stjórnsýslu viðkomandi ríkis. Þetta á að vera liðin tíð enda eru skilaboð fordæmingar 142 ríkja merki um að þjóðir heims eru ekki sammála þessari nálgun í alþjóða samskiptum.
Þessi 142 ríki eru nú búin að senda skýr skilaboð, við erum búin að kveðja tuttugustu öldina og ný öld hefur tekið við. Tuttugasta og fyrsta öldin á að vera öld friðar en ekki ófriðar og stjórnsýki stórvelda eða ríkjasambanda. Það er löngu komin til þroski mannkyns verði slíkur að menn beini atorku sinni í jákvæða hluti í stað eyðileggingar og fjöldamorða saklausra borgara. Til þess að svo megi verða er gagnkvæm virðing fyrir menningu og lífi, lykilatriði í samskiptum þjóða og þjóðarbrota. Innrás í nágrannaríki á að vera neyðarathöfn, ekki til að yfirtaka viðkomandi ríki, heldur koma í veg fyrir óásættanlega framkomu milli mismunandi þjóðfélagshópa, og glæpalýðs. Þar þarf að fara fram af mikilli hófsemi, þar sem fjöldi ríkja tekur þátt í slíkum aðgerðum vegna nauðsinnar en ekki innlimunnar né valda græðgi einhverja ríkja.
Megni heiminum auðnast að koma á friði á átakasvæðum, þau eru fleiri en í Úkraínu, þau eru flest ef ekki öll gerð að nauðsinnalausu. Það er greinileg skilaboð þeirra ríkja sem hafa fordæmt Rússa fyrir árásastefnu þeirra í Úkraínu.