Þá er forsmekkurinn kominn!

Nú er afstaðin sala á einu mikilvægasta gagnaflutningakerfi á Íslandi til erlends aðila. Jú það var gefið á sínum tíma til handa útvöldum hrægömmum, sem áttu að greiða fyrir viðskipin, en aldrei hefur verið upplýst hvort eða hvenær viðkomandi aðilar greiddu eitthvað fyrir gjafagjörning Sjálfstæðisflokksins og annarra alþingismanna á þeim tíma, er þorðu ekki að stíga niður fæti til varnar grunnstoðum samfélagsins. Aldrei hefur verið upplýst í hvar kaupverðið væri niður komið, þó svo að fagur galar þáverandi stjórnvalda hefðu básúnað út hversu æðisleg viðskipti viðkomandi stjórnvöld hefðu áorkað. Jú það sem kom mér til að skrifa um þetta núna, eru orð þáverandi ráðamanna sem og núverandi stjórnarformanns MÍLU, það er að landsmenn megi ekki vera með slíka „MOLDBÚAHÁTT“. En í umræðu við selleika konu hafði hún þetta um málið að segja“ Þetta er ekki moldbúaháttur þjóðarinnar, heldur moldgröfuháttur stjórnarmanna, er leifa að grafið sé undan grunnstoðum samfélagsins, hér sjáum við aðferðir þær sem á að nota við sölu Landsvirkjunar, Landsnets, RARIKS, og fleiri grunnstoða samfélagsins sem skila landsmönnum arði, Þessir aðilar vilja ekki reka sameiginlegar samfélagslegan rekstur sem skilar einungis tapi eða er á 0 hagnaði. Nei, hér þarf að staldra við, við heyrum afstöðu Katrínar Jakobsdóttur, hún er búin að vera að athuga að setja í nefnd eða athuga málin frá því ég man eftir mér, sem er fyrirsláttur og lýsir henni einungis sem duglausum stjórnmálamanni, sem enginn dugur er í. Sama má segja um Sigur Inga Framsóknarbullu, „ telur að það náist ásættanleg niðurstaða í þessu máli“. Voru landsmenn virkilega að veita slíkri bleyðu aukna atkvæðaþyngd, svo hann veltist um eins og skýtug gólfmoppa undir hrægömmunum, er ætla að græða á landsmönnum, eftir að ríkið það er þú og ég erum búin að niðurgreiða lagningu netsins sem við aldrei fengum greitt fyrir!
Hvenær ætla landsmenn að vakna og gera kröfu um að allar sölur á almannaeigum fari í þjóðar atkvæðagreiðslu áður en óábyrgir alþingismenn rústa samfélaginu, með arðránum á kostnað samfélagsins. Fyrst voru og eru það gjafakvótarnir síðan gjafabankarnir, síðan gjafa síminn og svo á að framkvæma samkvæmt stefnuskrá Sjálfstæðisflokksins GJAFA LANDSVIRKJUN, GJAFA LANDSNET, GJAFA RARIK og svo framvegis. Núna er meira að segja í ferli GJAFA ÍSLANDSBANKI, þar sem hnitmiðuð áætlun var sett í ferli, það er að selja hlutabréfin á þeim tíma, þar sem stór hluti landsmanna átti vart til matar í miðjum faraldri. Jú það má segja að lævísir Sjálfstæðismenn undir stjórn Bjarna Ben kunna að rúa þjóðina inn að skinni, en það er á ábyrgð þína að standa vörð um að svo verði ekki.
Við hjá Íslensku þjóðfylkingunni hvetjum þjóðaröryggisráð að grípa inn í þessa arfavitlausu eignarupptöku til erlends aðila, þar sem verið er að færa vald til fyrirtækis sem getur lokað fyrir, skert eða komið í veg fyrir eðlilega notkun á viðkomandi kerfi, eins og gerst hefur í Bandaríkjunum og víðar. Íslenska þjóðfylkingin mun núna sem hingað til standa vörð um hagsmuni almennings í landinu, þar er ekki síst að sporna við erlendu eignarhaldi á grunnstoðum samfélagsins. Seljum ekki bestu mjólkurkýrnar úr landi, því þá getum við ekki rekið geldneytin.
Formaður Íslensku þjóðfylkingarinnar

Athugasemdir

[Jónas Gunnlaugsson, 28.10.2021 kl. 15:19]

Fyrirtækið verður skuldað fyrir greiðslunni á einn eða annan hátt, það er fyrirtækið borgar skuldina og svo arð. 

Þá er það fólkið, viðskiftavinurinn sem borgar kaupin, jafnvel þótt kaupandinn hafi aðeins greit sjálfum sér. 

Þá væri það bókhalds brella.

Þarf þá ekki að hækka verðið, þegar fyrirtækið skuldar eigandanum svona mikið, en samt ekki neitt?

Ég lék mér við að grínast aðeins. 

Skáldsaga

Að búa til þúsundfalt verð á fyrirtækið mitt Ýlu., alls ekki Fýlu.

Ég var búin að kaupa hlutabréfin í fyrirtækinu Ýlu, ekki Fýlu, innviðafyrirtækinu  með allar lagnirnar í fjarskiptakerfinu á Íslandi.   

Ef að Íslendingarnir hefðu vit á að ríkisvæða Ílu, ekki Fýlu, og létu verðmeta allt kerfið, þá yrði það eitthvert mat á stofnkostnaði og tekjumöguleikum.

Til að sýna hvers virði fyrirtækið væri gerði ég áætlun um  að festa góðan verðmiða á Ílu, ekki Fýlu. 

Ég seldi Í Ýlu, ekki Fýlu á þúsundföldu verði frá mér til mín, einfalt.

Ég skrifaði ávísun með stóru tölu, tók ávísunina upp með vinstri hendi og rétti stóru tölu ávísunina yfir til hægri handar.

Auðvitað er ég alls ekki að spila á ekki fíflin.

Þú sérð það, þetta eru bara viðskipti.

Við erum ekki víxlararnir sem Jesú rak út úr Musterinu, stjórnsýslu stöð þess tíma, að ástæðu lausu.  

Þetta er smá leikur, skáldsaga sem kom upp í hugann.

Egilsstaðir, 28.10.2021   Jónas Gunnlaugsson