Titringur og ótti í stjórnmálum.

Það hefur ekki farið fram hjá neinum að það eru greinilega kosningar framundan. Samfylkingar frambjóðendur reyna hvað þeir geta en eins og vanalega mistakast allt sem þeir reyna að setja frá sér. Nýjasta dæmið er þegar Kristrún Frostadóttir telur sig geta notað ME TO aðferðina gegn viðskiptablaðinu, er þeir kalla hana að hennar mati niðrandi ummælum, en þykir sjálfsagt að samflokksmaður hennar ( karlkyns ) hafi skotleyfi á aðrar konur sem ekki eru honum sama sinnis. Þetta er dæmigert fyrir Samfylkinguna og flesta vinstri villinga, sem eiga eftir að hlaupa af sér hornin í pólitík, þau telja sig geta valtað yfir allt og alla en séu stykk frí gagnvart ádeilum annarra. Ég tel samt að það væri gott að menn myndu notast við meðalhóf í ummælum sínum gagnvart fólki sem vill leggja sitt að mörkum til að taka þátt í stjórnmálaumræðunni hvort heldur sé um að ræða konur, karla og eða hitt kynið ( hvoru kyn ) , sem er greinilega nýjasta bólan nú umstundir.
Nú eru farnir að berast framboðslistar hjá hinum ýmsu framboðum, sem er gott þar sem landsmenn geta ráðið í hverjir það eru sem koma fram fyrir hönd flokkanna í haust. Ég hef samt undrað mið á því hvers vegna menn eru með svo mikinn tepruskap að það sé ástæða til að jafna kyn til setu á þingi, jú ekki væri gott að einungis annað kynið sæti þar, en að gera kröfu um að það sætu fólk með jafnt kynjahlutfall er mér óskiljanlegt. Ég hef alltaf talið að það sé meira virði að það sé eitthvað á milli eyrnanna á því fólki sem þar sitji, breytileg hugmyndafræði, og að alþingismenn séu bundnir af því að hafa svarið hollustu við land og þjóð er þeir eru settir í embætti. Ég hef talið meira virði að alþingismenn sem og ráðherrar þurfi einnig að axla ábyrgð á gerðum sínum, og geti ekki frekar en aðrir landsmenn skotið sér á bakvið stöðu sína í embætti, það er alþingismenn. Því ég er fullviss um að þeir er þá kusu, eru ekki að greiða þeim atkvæði til að brjóta lög, vinna gegn þjóð, né almannahag. Þá er löngu komin tími til að þingheimur fari að öllu leyti eftir stjórnarskrá og forseti landsins beiti neitunarvaldi ætli alþingi að fara á skjön eða í framhjáhlaup fram hjá stjórnarskrá.
Hversu margir flokkar verða í framboði fyrir komandi kosningar er óráðið, en ég tel að best sé að sem flestar skoðanir komi fram hjá flokkunum og þeir tali tæpitungulaust um þau málefni er þau ætla að leggja mesta áherslu á. Fréttamiðlar þurfa að vera kröfuharðir á að ná út úr frambjóðendum , hvert þeir ætla að stefna á komandi kjörtímabili, spyrlar þurfa einnig að leyfa viðmælendum sínum að tjá sig um þær stefnur, hvort heldur þeir eru sammála þeim eða ei. Þjóðin þarf að geta gert sér grein fyrir hvert stefnir, svo sér hver einstaklingur geti greitt atkvæði eftir eingin sannfæringu.
Guðmundur Karl Þorleifsson formaður ÍÞ