Þegar Reykvíkingar ákváðu að múslimavæða borgina.

Þegar horft er á úrslit síðustu borgarstjórnarkosninga er rétt að velta fyrir sér megin þátt þeirra viðhorfa er niðurstaðan hefur í för með sér. Nokkrum dögum eftir skoðanakönnun frá HÍ, þar sem sýnt var að nýir flokkar voru á uppleið í fylgi, voru þeir jarðaðir í könnun sem RÚV lét gera og Gallup annaðist. Þessi könnun var hvorki skilgreind með hverjar spurningarnar voru, hvort þær voru leiðandi né hvernig handval þeirra er spurðir voru, væri ákveðin réttur mælikvarði kjósenda. Þessa niðurstöðu lét RÚV sér duga, sem áróðursvél gangvart nýjum framboðum og var tímarammi einstaka frambjóðenda sem og klipping á þeirra skoðanir, spyrlum til háborinnar skammar. Hitt er svo annað mál, hvort ekki sé tímabært að setja lög er takmarka tímasetningar á birtingu skoðanakanna fyrir kjördag, t.d. viku fyrir kjördag. Það myndi takmarka skoðanamyndandi áhrif þeirra og vera lýðræðislegri. Hvaða afleiðingar hafði svo þetta, jú öllum nýjum framboðum var að mestu hafnað. Reykvíkingar völdu að kjósa yfir sig vinstri stjórn og festa í sessi múslimavæðingu borgarinnar og innflytjendastefnu sem vinstri meirihlutinn hefur fylgt undir harðri hendi Dags B Eggertssonar. Þá hefur núverandi stefna í samgöngumálum verið verið samþykkt af borgarbúum, þar sem þrengt verður enn frekar að bílaumferð. Það voru að vissu vonbrigði hversu lítið Íslenska þjóðfylkingin fékk upp úr kjörkössunum, en slíkt hefur sést hjá systurflokkum okkar á norðurlöndum og víðar, en þar eru þeir flestir orðnir stórir og afgerandi flokkar í sínum löndum. Íslenska þjóðfylkingin mun halda áfram, enda leiðin einungis upp á við, til verndar Íslenskum gildum og menningu, standa vörð um hagsmuni fólksins í landinu. Við vitum að Ísland er alltaf nokkrum árum á eftir þeirri þróun sem er á hinum norrænu löndum og Evrópu, því fólk mun vakna þegar borgin okkar Reykjavík verður orðin sjúk og ylla haldin.