Þegar stutt er í kosningar!

Nú þegar stutt er í að þjóðin gangi til kosninga, er gott að velta upp hver staðan sé. Menn bíða eftir útspili flokkanna, sem reyna að ná athygli sinni í að bæta við sig fylgi, hvort heldur þeir séu í efrikanti skoðanakannana eða eru að berjast við að komast inn á þing. Við skulum byrja á að velta fyrir okkur því að formaður Viðreisnar Þorgerður Katrín Gunnarsdóttir ætlar að kynna helstu áherslur kosningabaráttu flokksins á blaðamannafundi í dag 24 Nov. ? Hvað er viðkomandi formaður að gefa í skin, er hún að senda út þau skilaboð að það hafi ekki verið neitt að marka skilaboðin sem hún og flokkurinn hafi sent út fram að þessu og nú ætli „ hún“ sem virðist vera eini frambjóðandinn í flokknum sem má tala ef undan er skilin rindillinn sem hangir í pilsfaldi hennar ( Sigmar ) . Var þá bara ekkert að marka það sem hún hefur sagt hingað til, eða verður ekkert að marka það sem hún segir í dag, það komi bara ný yfirlýsing að kosningum loknum sem ef til vill verði ekki heldur neitt að marka! Þá bárust þau tíðindi að Jasmina Vajzovic Crnac ( sérfræðingur í málefnum fólks af erlendum uppruna ), sem taldi sig eiga fyrsta sætið á lista flokksins í Suðurkjördæmi, að hún segir sig úr flokknum vegna svika flokksforystunnar í hennar garð og til fólks af erlendum uppruna! ÞETTA ERU SENNILEGA STÆRSTU TÍÐINDI FRÁ ÞESSUM LANDRÁÐFLOKKI SEM KOMIÐ HAFA UPP Á YFIRBORÐIÐ Í ÞEIRRA KOSNINGABARÁTTU. Henni sem fulltrúa erlends vinnuafl á suðurlandi, var hafnað af flokki sem kallar sig Evrópusinnuðum flokki umfram allt annað. Enda eru það skýr skilaboð af hendi Viðreisnar að þau ætla að koma landinu inn í ESB sama þótt Íslendingar hafi hafnað þeirri vegferð! Þá berast þau tíðindi frá Framsókn að þeir munu sennilega ekki komast inn á þing, þrátt fyrir að hafa platað auðtrúa forsetaframbjóðenda Höllu Logadóttur á að vera í fyrsta sæti, en til hennar hefur ekki spurst eftir að hún tók sætið. Hún hefur ekki verið trúverðug í þessu framboði þar sem formaður flokksins virðist vera eini sem kemur fram fyrir þennan flokk. Spurning er hvort skinsamlegt væri fyrir harða framsóknarmenn að söðla um hnakk og kjósa Miðflokkinn svo þeirra atkvæði myndu ekki falla dauð og ómerk niður, enda vandséð að það verði nokkur eftir í Framsóknarflokknum að kosningum loknum! Það er augljóst að Samfylking á ekki lengur upp á pallborðið hjá þjóðinni, fallandi fylgi í skoðanakönnunum segir allt sem segja þarf. Þar er á ferðinni aumkunar vert væl formannsins, er mjálmar um allt og ekki neitt, er kemur þjóðinni við, heldur eru upphrópannir á innistæðulausum loforðum sem hafa ekkert innihald. Því miður virðist sem almenningur sé búið að gleyma Jóhönnu og Steingríms stjórninni, en hugarfar Samfylkingarinnar hefur ekkert breyst, þau eru ætíð við sama heygarðs hornið, það er að hækka skatta á almenna borgara og lítil og meðalstór fyrirtæki. Það hefur lengi virkað hjá Samfylkingunni að þegja þunnu hljóði þegar þau eru í stjórnar andstöðu, því flokkurinn stólar á gullfiskaminni þjóðarinnar. Það má segja eitt um komandi kosningar að það verður sennilega algjör uppstokkun á alþingi Íslendinga að kosningum loknum. Það verða sennilega stærstu tíðindin að þjóðin verður búinn að hafna fjórflokka kerfinu, því er það nauðsyn að landsmenn geri upp hug sinn og kjósi taktískt í komandi kosningum, geri sér grein fyrir að þeir flokkar sem eiga í vandræðum með að koma mönnum á þing verði gefið frí, en það myndist trú verðu legur meirihluti sem hafi hagsmuni þjóðarinnar að leiðarljósi og velferð hennar til lengri tíma litið. Það er greinilegt að það þarf að komast á skilvirk stjórnsýsla, sem er ekki ofmönnuð einungis til að koma fleirum afætum ríkisstarfsmanna að kjötkötlunum, er leiðir til frekari hækkana skatta og álögur á fólk og fyrirtæki. Velmegun þjóðar felst í að auka nýsköpun, og stækkun þess hluta vinnuafls er skapar verðmæti í þjóðarbúið, en ekki aðför að skapandi hugsun og dugnaði fólks sem byggir upp samfélagið til framtíðar. Lifið heil.